Το ενδεχόμενο επιστροφής στη φυλακή αντιμετωπίζει ο καταδικασμένος για ασέλγεια σε βάρος 36 ανηλίκων Νίκος Σειραγάκης, αφού η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αδαμαντία Οικονόμου ζήτησε την αναίρεση του βουλεύματος που οδήγησε εκτός φυλακής τον βαρυποινίτη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η εισαγγελική λειτουργός έκρινε πως το βούλευμα του Συμβουλίου πλημμελειοδικών Ναυπλίου με το οποίο αποφυλακίστηκε ο Νίκος Σειραγάκης δεν έχει εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Ωστόσο, η απόφαση για τo εάν θα επιστρέψει τελικά πίσω στη φυλακή ανήκει στο ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου που θα συνεδριάσει για να αποφασίσει για την υπόθεση.
Σημειώνεται, ότι ο Νίκος Σειραγάκης είχε καταδικαστεί σε 401 χρόνια, τα οποία κατά συγχώνευση έγιναν 220 και αντιστοιχούσαν σε πραγματικά χρόνια έκτισης ποινής τα 25 έτη κάθειρξης, που με το νέο ποινικό κώδικα έγιναν 20.
Στα τέλη Απριλίου του 2020 είχε αποφυλακιστεί από τις φυλακές των Γρεβενών, αλλά λίγες ημέρες αργότερα συνελήφθη εξαιτίας της παραβίαση των όρων της αποφυλάκισης και οδηγήθηκε ξανά στις φυλακές, όπου αιτήθηκε την εκ νέου αποφυλάκιση του με όρους και βρέθηκε ξανά ελεύθερος.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΙΚΑΣΤΩΝ
«Σχετικά με την απόλυση υφ’ όρον καταδικασθέντος σε ποινή πολυετούς καθείρξεως η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων επισημαίνει τα ακόλουθα: Για τη χορήγηση της υφ’ όρον απόλυσης καταδικασθέντος κρατουμένου απαιτείται, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, η συνδρομή δύο προϋποθέσεων, μίας τυπικής και μίας ουσιαστικής και συγκεκριμένα αφενός η έκτιση μέρους της επιβληθείσας ποινής (με τον ευεργετικό υπολογισμό, που προβλέπει η κείμενη νομοθεσία) και αφετέρου η καλή διαγωγή του κρατουμένου εντός του σωφρονιστικού καταστήματος. Στην προκείμενη περίπτωση, σύμφωνα με το σκεπτικό του Βουλεύματος, συνέτρεχαν και οι δύο προϋποθέσεις, η δε δεύτερη εξ αυτών πιστοποιούμενη και με σχετική έκθεση κοινωνικής έρευνας.
Όσοι διαμαρτύρονται για τη χορήγηση των υφ’ όρον απολύσεων σε καταδικασθέντες κρατουμένους οφείλουν να γνωρίζουν, ότι η Δικαστική Εξουσία εφαρμόζει τους Νόμους, που ψηφίζει η Βουλή και ότι η κομβική μείωση του ανώτατου ορίου της πρόσκαιρης κάθειρξης από τα 20 έτη στα 15 έτη (αλλά και του ανώτατου ορίου της συνολικής ποινής καθείρξεως) σύμφωνα με τον ισχύοντα από 1-7-2019 νέο Ποινικό Κώδικα, που ουδόλως άλλαξε ως προς τις ανωτέρω ρυθμίσεις, επέφερε αλυσιδωτές συνέπειες στις τυπικές προϋποθέσεις της υφ’ όρον απόλυσης (προς το επιεικέστερο) για την οποία ως θεσμού ελαστικότητας της ποινής σε επίπεδο έκτισης αυτής εφαρμόζονται οι ευμενέστερες για τον κρατούμενο διατάξεις.
Η Πολιτεία θα πρέπει να αντιληφθεί ότι στόχος του θεσμού της υφ’ όρον απόλυσης αποτελεί η θέσπιση ουσιαστικών προϋποθέσεων για την ομαλή ένταξη του κρατουμένου στην κοινωνία και όχι η αποσυμφόρηση των φυλακών. Κάθε, δε, επιτυχημένη νομοθετική παρέμβαση σε νευραλγικούς τομείς του Δικαίου προϋποθέτει αναγκαίως έναν ουσιαστικό διάλογο με την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων».