Δεν χρειάζεται να έχει κάνεις μαντικές ικανότητες για να συνειδητοποιήσει ότι η πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης μας και γενικότερα του νομού Χανίων έχει αρχίσει να χάνει την υπομονή και τη διάθεση της με τα περιοριστικά μέτρα.
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια ιδιότυπη παραδειγματική τιμωρία αναλογιζόμενος κανείς των αριθμών των κρουσμάτων τελευταίες βδομάδες και την αυστηρότητα των μέτρων μέχρι τώρα.
Όχι ότι θα αποχωριστούμε τη μάσκα, κάθε άλλο.
Απλά ως ένα βαθμό φαίνεται να αλλάζει λίγο η κατάσταση και τα δεδομένα μετα την εξαγγελία ενός χάρτη ασφαλείας και προστασίας που εξέδωσε η Υπηρεσία πολιτικής προστασίας.
Επιτέλους ο νόμος Χανίων μπαίνει σε χαμηλό επίπεδο επικινδυνότητας από τη μια, από την άλλη η αυστηρότητα δεν φαίνεται να αλλάζει τόσο σε σύγκριση με τον όμορο δήμο Ρεθύμνου που κ αυτός είναι σε χαμηλό επίπεδο, με κάποια ελαστικότητα στην σύσταση χρήσης μάσκας εκεί.
Η αγωνία όμως στη τοπική κοινωνία βρίσκεται περισσότερο στον αν κ κατά πόσο θα υπάρχει ελαστικότητα στο χώρο της εστίασης,των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης και ζωντανής μουσικής, στο χώρο του θεάματος (κινηματογράφος, θέατρο, συναυλίες) καθώς και στο χώρο των εκδηλώσεων (απελευθέρωση ορίου καλεσμένων σύμφωνα με την άδεια του κάθε καταστήματος και σε αναλογία με τα τμ).
Ο χειμώνας προμηνύεται δύσκολος με μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας σε αναστολή εργασίας ή σε καθεστώς ανεργίας και η όποια διευκόλυνση ή περιθώριο χαλάρωσης φαντάζει σωτήριο για εκατοντάδες επιχειρήσεις και εργαζόμενους.
Είναι ίσως η πρώτη χρονιά και εύχομαι και η τελευταία ,που βιώνουμε στην κυριολεξία το πόσο ανάγκη έχουμε ο ένας τον άλλο και πόσο αλληλένδετες είναι δεκάδες ειδικότητες και επαγγέλματα, διαμορφώνοντας μια αλυσίδα οικονομικής και κοινωνικής συνοχής.
(ο κ. Αριστοτέλης Μανουδάκης είναι εργαζόμενος σε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος)