Ο ρατσισμός όπως φαίνεται, όχι μόνο από το τελευταίο περιστατικό, αποτελεί ένα πρόβλημα που πολλές φορές καθορίζει την καθημερινότητα των πολιτών που συνθέτουν το πολυπολιτισμικό κράτος των ΗΠΑ.
Ασφαλώς μια Χώρα τόσο μεγάλη και ισχυρή δε στηρίχθηκε για την ανάπτυξη της στα κοινά γνωρίσματα του έθνους ( φυλή, γλώσσα, θρησκεία, πολιτισμό, ιστορία κλπ.), αλλά στη διάθεση και πίστη της εθνικής συνείδησης του κάθε πολίτη της.
Όμως σ αυτή τη σύγχρονη εποχή ακόμη εκφράζεται ένα πνεύμα περίεργου συντηρητισμού που εξακολουθεί να εξισώνει και να καταδικάζει τους αφροαμερικανούς όχι μόνο με το έγκλημα, αλλά με τη φτώχεια και γενικότερα με την κοινωνική απαξίωση. Η εκλογή του Μπάρακ Ομπάμα ως πρώτου μαύρου προέδρου των Η.Π.Α. το 2008, θεωρήθηκε από πολλούς, ότι κατά τη διάρκεια της προεδρίας του θα θεμελιωνόταν μια σοβαρή αντιρατσιστική πολιτική σε όλους τους τομείς.
Δεν συνέβη όμως κάτι τέτοιο και ο λόγος είναι προφανής. Η κοινωνία της Αμερικής δεν ήταν έτοιμη για μια τέτοια πολιτική. Ο Ομπάμα δεν ήταν εύκολο να αγνοήσει την πραγματικότητα. Πόσοι Αμερικανοί υποστήριξαν την εκλογή του αφού πάνω από 170 εκατ. απείχαν από την εκλογική αναμέτρηση;
Τις τελευταίες μέρες οργή έχει ξεσπάσει στις ΗΠΑ αλλά και σε πολλές χώρες ακόμη έπειτα από τον θάνατο ενός μαύρου άνδρα κατά τη διάρκεια της σύλληψής του από λευκούς αστυνομικούς στη Μινεσότα. Είναι ένα περιστατικό που καταγράφηκε σε βίντεο που κάνει τον γύρο του κόσμου χωρίς να ‘’σηκώνει’’ καμιά αμφισβήτηση. Στο βίντεο φαίνεται καθαρά ένας από τους τέσσερεις αστυνομικούς, να έχει γονατίσει πάνω στον λαιμό του άτυχου άνδρα ενώ βρίσκεται στο έδαφος και ο οποίος για αρκετή ώρα εκλιπαρούσε ότι δεν μπορούσε να αναπνεύσει. Άλλωστε φαίνεται ότι ήταν άοπλος και δεμένος με χειροπέδες. Ασφαλώς δεν ήταν το πρώτο περιστατικό με μαύρο.
Στηρίχθηκαν οι Η.Π.Α όλα αυτά τα χρόνια μόνο στους Αγγλοσάξονες και έγιναν η πρώτη υπερδύναμη; Ασφαλώς όχι. Και στους μαύρους που αρχικά έφεραν ως δούλους και στους Ισπανόφωνους και σε κάθε άνθρωπο που εγκαταστάθηκε και αγάπησε αυτή τη χώρα.
Από την πλευρά του ο δήμαρχος της Μινεάπολις Τζέικομπ Φρέι δήλωσε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ότι ανεξαρτήτως του αποτελέσματος της έρευνας, είναι ξεκάθαρο ότι ο θάνατος του Φλόιντ είναι αδικαιολόγητος και το γεγονός ότι ήταν Αφροαμερικανός έπαιξε ρόλο. Αυτό όμως θα αλλάξει κάτι; Τα δυο μικρά παιδιά του θα ξαναδούν τον πατέρα τους; Φυσικά όχι.
Όταν ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, έπειτα από ένα σκληρό και δύσκολο αγώνα πέτυχε την υπογραφή του νόμου, που καθιστούσε παράνομο τον φυλετικό διαχωρισμό στις ΗΠΑ, λίγα χρόνια αργότερα πλήρωσε με την ζωή του αυτή την προσπάθεια που έκανε όταν λευκός ρατσιστής τον δολοφόνησε.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που στις Η.Π.Α. γίνεται καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Βλέπουμε συχνά το φαινόμενο ρατσιστές αστυνομικοί, να εκτελούν εν ψυχρώ ακινητοποιημένους και ακίνδυνους αφροαμερικανούς.
Το θέμα τελικά είναι όχι να ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, αλλά να έχουμε όλοι και τον ίδιο ορίζοντα, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, χρώματος κλπ.
(ο κ. Αρτέμης Κουτσαυτάκης είναι πρώην Αστυνομικός Διευθυντής Χανίων)