Πριν από πολλά χρόνια βρισκόμουν στο χωριό μου και ένας πλούσιος ηλικιωμένος γαιοκτήμονας της εποχής, μου είπε, ‘’βλέπεις πόσες ελιές έχω; έχω τη μεγαλύτερη περιουσία στην περιοχή’’.
Του απάντησα ‘’λάθος κάνεις μπάρμπα, τις βλέπεις τις ελιές σου, είναι εκατοντάδων χρόνων, τις είχαν γενιές και γενιές, αλλά όχι δικές τους, τις νοίκιαζαν για όσο ζούσαν, για όση ζωή τους έδωσε ο Θεός’’.
Και σήμερα κάποιοι έχουν μεγάλη περιουσία, λεφτά, πολυκατοικίες, πολυτελή αυτ/τα, ενώ άλλοι έχουν θέσεις που τους παρέχουν δύναμη και εξουσία και μπορούν, ή θέλουν να πιστεύουν ότι μπορούν ‘’ες αεί’’ να εξουσιάζουν, ή ακόμη και να καταστρέφουν ζωές κάποιων συνανθρώπων τους.
Και όμως…. αυτός που έχει υγεία, αυτός που είναι χαρούμενος με τα πιο απλά πράγματα της ζωής, είναι ευτυχισμένος, είναι πλούσιος, είναι δυνατός. Δεν είναι τυχαία άλλωστε τα λόγια του Πλούταρχου, ‘’Η αξία της ζωής μετριέται με την ωραιότητα της και όχι με το μήκος της.’’
Κάποτε ένας ιερέας-καθηγητής καταγόμενος από τον τόπο μας, που υπηρετούσε σε μια μεγάλη πόλη της Β. Ελλάδος, του ζητήθηκε από τον εφημέριο μιας ενορίας στην οποία υπήρχε ένα μεγάλο νεκροταφείο, να τον βοηθήσει την Κυριακή μετά τη λειτουργία, να κάνουν από κοινού τρισάγιο (προσευχή) πάνω από τον τάφο των νεκρών συγγενών τους όπως συνηθίζεται κυρίως από ανθρώπους που ζουν στις μεγάλες πόλεις.
Του είπε όμως, ‘’ εσύ θα πάρεις τη Δυτική πλευρά και εγώ την Ανατολική’’. Τότε δυστυχώς διαπίστωσε ότι στην πλευρά που κινήθηκε υπήρχαν τάφοι με νεκρούς που είχαν ταφεί πάνω από (20) χρόνια και ελάχιστοι ή κανένας από τους συγγενείς τους δεν επισκεπτόταν πλέον το χώρο.
Αντίθετα από την άλλη πλευρά είχαν ταφεί πιο πρόσφατα και υπήρχε αρκετός κόσμος (συγγενείς-φίλοι) που περίμενε τον εφημέριο για το καθιερωμένο τρισάγιο. Και το συμπέρασμα…
Η πάροδος του χρόνου είτε ‘’απομακρύνει’’ τους οικείους ή σταδιακά πεθαίνουν και δεν υπάρχει κανείς να επισκεφτεί ούτε τον τάφο σου…
Και φυσικά σε πενήντα χρόνια ότι και αν έχεις σήμερα (θέσεις, λεφτά ή εξουσία) δε θα σε θυμάται κανείς.. Και εδώ ο πολύ γνωστός σε όλους Άγγλος τραγουδιστής, κιθαρίστας και ακτιβιστής John Lennon με μια φράση κλείνει όλο το νόημα της ύπαρξης της ανθρώπινης ζωής,
“Να μετράς την ηλικία σου με τους φίλους, όχι με τα χρόνια.
Να μετράς τη ζωή σου με τα χαμόγελα, όχι με τα δάκρυα.”
(ο κ. αρτ. Κουτσαυτάκης είναι πρώην Αστυνομικός Διευθυντής Χανίων)