Ζήτημα τιμής… Κάπως έτσι πρέπει να δουν στην Αστυνομία και στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη την εξιχνίαση της υπόθεσης δολοφονίας του συναδέλφου Γιώργου Καραϊβάζ.
Πολύ περισσότερο για τον ίδιο τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, ο οποίος “κουβαλά” ήδη στην πλάτη του την ανεξιχνίαστη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια το 2010, αλλά και την απόπειρα δολοφονίας κατά του Στέφανου Χίου πριν από λίγους μήνες.
Η σκληρή και ταυτόχρονα αποκαλυπτική “πένα” του Γιώργου φαίνεται πως πείραζε πολλούς, έφτανε πολύ βαθιά, “ξερίζωνε”, “έσπαγε αποστήματα”… Ενοχλούσε ο Γιώργος, όχι μόνο με τα ρεπορτάζ του… Ενοχλούσε με την απλότητά του, την τιμιότητά του, την ειλικρίνεια, τα αφοπλιστικά του επιχειρήματα, την ζωή χωρίς… φρούρηση.
Γιατί; Γιατί πολύ απλά δεν είχε τίποτα να κρύψει, δεν φοβόταν! Και άνθρωπος που δεν φοβάται… φοβίζει! Έπρεπε να απαλλαγούν ορισμένοι από αυτόν τον φόβο και ταυτόχρονα να “παραδειγματιστούν” οι υπόλοιποι. Οι σφαίρες στο κορμί του Γιώργου έγραφαν πάνω ένα ξεκάθαρο μήνυμα…
Βρείτε τους λοιπόν… Είναι ζήτημα τιμής για όλους σας! Κι όπως λένε οι Κρητικοί… Για μια τιμή ζούμε! Όχι όμως με τίμημα μία ζωή… Για την τιμή σας λοιπόν κε Υπουργέ, για την τιμή σας λοιπόν κε Αρχηγέ της ΕΛ.ΑΣ. και συντοπίτη μας…
Παντελής Γιαΐτσης
Δημοσιογράφος (ακόμα…)
Υ.Γ. Δεν ξέρω πως να σε αποχαιρετίσω… Με τίμησες με την φιλία σου, την εμπιστοσύνη σου… Ήσουν πάντα εκεί όταν ζήτησα τη βοήθειά σου, ήσουν πάντα εκεί στις δυσκολίες του δικού μου ρεπορτάζ, σήκωνες πάντα το τηλέφωνο και το “Έλα Παντελή” ηχεί ακόμα στ’ αφτιά μου… Είναι δύσκολο να διαχειριστώ το φευγιό σου… Καλό ταξίδι Γιώργο, καλό ταξίδι φίλε, καλό ταξίδι δάσκαλε…