Ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από ‘δω ως τον ουρανό… στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Χανίων “Αγιος Γεώργιος” για τον τρόπο με τον οποίο ακούραστα “κράτησαν” τον αδελφό μου Άκη Μανταδάκη 22 μήνες από τη διάγνωση της ασθένειάς του, μέχρι το τέλος.
Στη φίλη Διευθύντρια του Γαστρεντερολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου, Εύα Αναγνωστοπούλου, τα χιλιάδες ευχαριστώ είναι λίγα… Αυτή τον κράτησε όλους αυτούς του μήνες στη ζωή, προσέχοντας πάνω απ’ όλα μην αιμορραγήσει που ήταν και ο μεγαλύτερος κίνδυνος για εκείνον. Σαν αδελφή του μιλούσε στο τηλέφωνο, καθησυχάζοντάς τον πάντα και ενδυναμώνοντας την ψυχολογία του. Κι αυτός την πίστευε, την αγαπούσε κι αυτή δεν τον γέλασε ποτέ.
-”Η κα Εύα, η κα Εύα, ότι πει αυτή”, έλεγε πάντα ο Άκης…
Στην Επιμελήτρια Α’ Ογκολογίας του Νοσοκομείου, Γεωργία Σφακιωτάκη, επίσης χιλιάδες ευχαριστώ για το ιατρικό ενδιαφέρον και την ανθρωπιά της μέχρι και τις τελευταίες του ώρες. Πίστεψε και την κα Σφακιωτάκη ο αδελφός μου, την εμπιστευόταν τυφλά, μαζί με την κα Αναγνωστοπούλου, οι οποίες τον κράτησαν στη ζωή. Κι αυτή, σα να είμαστε μέλη της οικογένειάς της, φρόντιζε τον ασθενή, υπερβάλλοντας εαυτόν… Και σε μένα, τη συνοδό, είχε πάντα μία γλυκιά παρηγορητική κουβέντα να πει.
Ευχαριστώ την Διευθύντρια του Ογκολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου, Ηλιάδα Μπομπολάκη, η οποία ήταν αυτή που είδε πρώτη φορά ως ασθενή τον Άκη, αλλά και ως μία εκ των ιατρών που τον έβλεπαν στην κλινική. Κα Μπομπολάκη, καλή δύναμη στο δύσκολο έργο που επιτελείτε και διεκπεραιώνετε με επιτυχία….
Ευχαριστώ τον Διευθυντή ΩΡΛ, φίλο παιδικό μας, Ευκλείδη Πρώιμο, που όποτε τον χρειαστήκαμε, ήταν εκεί και τον περίμενε…
Ευχαριστώ τη φίλη Διευθύντρια Καρδιολογίας, Γεωργία Γιαννουλάκη, η οποία για χρόνια τώρα στάθηκε δίπλα στα ιατρικά προβλήματα της οικογένειάς μου και όχι μόνο.
Ευχαριστώ τον Διευθυντή του Νεφρολογικού Τμήματος και της ΜΤΝ, οικογενειακό φίλο, Γιάννη Τζανάκη, ο οποίος έτρεξε και βοήθησε όταν τον χρειαστήκαμε…
Ευχαριστώ όλους τους ακτινοδιαγνώστες ιατρούς, τους ιατρούς της Αιματολογικής Κλινικής, οι οποίοι τον φρόντιζαν σε κάθε εφημερία τους, καθώς και την προϊσταμένη και το νοσηλευτικό προσωπικό της Ογκολογικής Κλινικής για την ανθρώπινη και ζεστή αγκαλιά τους…
Ευχαριστώ τον Γενικό Χειρούργο και οικογενειακό φίλο, Κώστα Οικονόμου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή διάγνωσης της νόσου με συμβούλευε και με καθησύχαζε…
Ευχαριστώ τον ιατρό πνευμονολόγο, φίλο και γείτονα, Μιλτιάδη Μαρκάτο… ότι και να γράψω Μίλτο είναι το ελάχιστο…
Ευχαριστώ την αγαπημένη μου φίλη βιοχημικό, Έλενα Σταματάκη, που ήταν πάντα δίπλα μας με αγάπη και ένα καλό λόγο…
Ευχαριστώ την φίλη Διευθύντρια Παθολογίας, Αργυρώ Γκόγκου, η οποία ήταν παρούσα σε ότι κι αν ζήτησα, σε ότι κι αν χρειάστηκα…
Ευχαριστώ την ειδικευόμενη ιατρό της Ογκολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Χανίων, Στέλλα Καλογεροπούλου, η οποία από την πρώτη στιγμή ήταν στο πλάι μας, με περίσσιο ιατρικό ενδιαφέρον…
Ευχαριστώ τον αγαπημένο φίλο, γραμματέα του Δ.Σ. του Νοσοκομείου Χανίων, Βαρδή Καλογεράκη, για την αμέριστη συμπαράσταση και βοήθειά του…
Ευχαριστώ τους εφημερεύοντες στα ΤΕΠ ιατρούς και ειδικευόμενους ιατρούς, οι οποίοι βρίσκονται πάντα δίπλα στις πρώτες κρίσιμες στιγμές που χρειάζεται βοήθεια ένας ασθενής…
Μεγάλο ευχαριστώ στον Διοικητή του Νοσοκομείου και φίλο, Γιώργο Μπέα, που είχε πάντα ανοικτή την πόρτα του γραφείου του σε οποιαδήποτε στιγμή χρειάστηκα την βοήθειά του, για την ανθρωπιά, την κατανόηση και συμπαράστασή του…
Ευχαριστώ τον αγαπημένο φίλο εφημέριο της Ενορίας του Αγίου Λουκά, Πατέρα Κωνσταντίνο Θωμαδάκη, ο οποίος τον Κοινώνησε Των Αχράντων Μυστηρίων, μετά από επιθυμία του αδελφού μου στο Νοσοκομείο, αλλά και γιατί έψαλλε την Εξόδιο Ακολουθία σα να ήταν δικός του άνθρωπος… Ένας πραγματικός ιερωμένος, ο οποίος τιμά τα ράσα του, με περισσή αγάπη για τον συνάνθρωπο…
Ενα μεγάλο ευχαριστώ στον πρόεδρο και το ΔΣ του συλλόγου “Ορίζοντας” για τη συμπαράσταση και στήριξη στον καρκινοπαθή αδελφό μου.
Ευχαριστώ από καρδιάς το γραφείο τελετών “Μαντάς” για την άψογη οργάνωση και βοήθειά του στη δύσκολη στιγμή μου…
Τέλος, ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους, φίλους και συγγενείς, οι οποίοι βρέθηκαν δίπλα μου, τίμησαν τη μνήμη του Άκη και είχαν έναν παρηγορητικό λόγο στον πόνο για το φευγιό του αδελφού μου…
Μαρία Μανταδάκη
Δημοσιογράφος