Αυτές τις μέρες διαδραματίστηκαν τρία σοβαρά περιστατικά στην πατρίδα μας που άγγιξαν, ή ακόμη και δίχασαν την κοινωνία, αφού προσπάθησε καθένας από τη δική του πλευρά να ερμηνεύσει, ν αναλύσει, ή και να συγκρίνει τα συμβάντα μεταξύ τους.
Αρχικά είχαμε τη θανάτωση του σκυλιού στην Αράχοβα, στη συνέχεια το βαρύτατο τραυματισμό του αστυνομικού από τη ρίψη της ναυτικής φωτοβολίδας από νεαρό χούλιγκαν και τέλος το μαρτυρικό θάνατο της γυναίκας από επίθεση τριών δεσποζόμενων ελληνικών ποιμενικών σε περιοχή έξω από τη Θεσσαλονίκη και μάλιστα στην αυλή του σπιτιού της.
Επειδή τα περιστατικά αυτά έλαβαν χώρα σε πολύ κοντινό διάστημα μεταξύ τους ακολούθησε σειρά δημοσιεύσεων σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και χιλιάδες σχόλια με ανάλογο περιεχόμενο όπως το βίωσε ο καθένας.
Κάποιοι άρχισαν να συγκρίνουν το θάνατο του σκυλιού και το ενδιαφέρον που επέδειξε η αστυνομία για την εξιχνίαση της υπόθεσης με φράσεις απαξιωτικές για το νεκρό ζώο όπως …όλο με τους σκύλους ασχολείστε, ασχοληθείτε και με κανέναν άνθρωπο, τι καημός είναι αυτός για το σκύλο γιατί δεν κάνετε έτσι και για τους ανθρώπους, γιατί είναι κακούργημα η θανάτωση του ζώου τι έχετε να πείτε για τον αστυνομικό που χαροπαλεύει; Τί έχετε να πείτε για τη γυναίκα που κατακρεούργησαν τρεις σκύλοι και πολλά ακόμη σχόλια που δεν έχουν τέλος…
Ας δούμε όμως ένα ένα τα περιστατικά ξεχωριστά…
Αρχικά ένα υπέροχο σκυλί με κηδεμόνα, χωρίς καμιά επιθετική συμπεριφορά, βρίσκεται πολύ άσχημα κακοποιημένο και πεθαίνει προφανώς με φρικτούς πόνους. Το σκυλί αυτό ζούσε σ έναν τόπο ιδιαίτερα δημοφιλή με πολύ υψηλό ποσοστό επισκεπτών. Φιλοζωικές οργανώσεις, φιλόζωοι αλλά και ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι απ΄όλο τον κόσμο ξεσηκώθηκαν και ζητούσαν να βρεθεί ο δράστης της αποτρόπαιης πράξης. Είναι πολύ λογικό για ένα τέτοιο θέμα με κοινωνικές διαστάσεις η αστυνομία να επιδείξει το ανάλογο ενδιαφέρον, άλλωστε η πράξη έχει κακουργηματικό χαρακτήρα.
Στη συνέχεια είχαμε το βαρύτατο τραυματισμό του αστυνομικού της Υ.Α.Τ , ενός νέου παιδιού, ενός βιοπαλαιστή μ ένα πενιχρό μισθό, από ένα νεαρό χούλιγκαν μόλις 18 χρονών που θεώρησε ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμιά αξία. Ο πατέρας του δήλωσε ότι ‘’ένα λάθος έκανε το παιδί να μην το κρεμάσουμε’’. Όχι φίλε μου δεν έκανε λάθος, δικό σου ήταν το λάθος που δε του έμαθες να σέβεται το συνάνθρωπο, που δεν του έμαθες ότι και ο άλλος έχει δικαιώματα, έχει όνειρα και θέλει να ζήσει..
Δεν έψαξες φίλε μου με ποιους κάνει παρέα, τι κάνει αυτή η παρέα όταν πηγαίνει σε αγώνες της ομάδας της και όχι μόνο… που βρήκαν αυτές τις ναυτικές φωτοβολίδες και τόσα ακόμη ερωτήματα.. που θα πρέπει να σε προβληματίσουν… Και εδώ είχαμε σοβαρές κακουργηματικές πράξεις και ασκήθηκαν οι ανάλογες διώξεις.
Και έρχομαι στο τελευταίο και πολύ σοβαρό περιστατικό, με τη θανάτωση της γυναίκας στην αυλή του σπιτιού της, από τρία σκυλιά μεγαλόσωμα ελληνικά ποιμενικά που κηδεμόνας τους ήταν γείτονας της. Όταν έχεις τέτοια σκυλιά φίλε μου λαμβάνεις και τα ανάλογα μέτρα για να μην κινδυνεύσουν ούτε άλλα ζώα και φυσικά ούτε άνθρωποι. Θα πρέπει η περίφραξη να είναι υψηλή και ασφαλής και όχι να ανοίγουν τρύπες και να φεύγουν από το χώρο τους. Τα σκυλιά από μόνα τους δε γίνονται επιθετικά και εφόσον τα είχε εκπαιδεύσει σε ειδικό εκπαιδευτή, όπως διάβασα, φέρει ευθύνη και αυτός και ο εκπαιδευτής. Και εδώ όπως ήταν φυσικό ασκήθηκαν διώξεις σε βαθμό κακουργήματος, όμως δυστυχώς η άτυχη γυναίκα δε θα γυρίσει πίσω .
Κατά την άποψη μου είχαμε τρία πολύ σοβαρά περιστατικά, που δε θα πρέπει να συγκρίνονται μεταξύ τους, αλλά να μας προβληματίσει το καθένα ξεχωριστά και οι υπαίτιοι να υποστούν τις ανάλογες κυρώσεις. Όσο δε για τον τραυματία αστυνομικό, που η φωτοβολίδα φλεγόμενη είχε καρφωθεί στο πόδι του και προσπαθούσαν οι συνάδελφοι του με αντιπυρικό γάντι να την αφαιρέσουν και σήμερα περνά μαρτυρικές στιγμές, μάλλον θα έπρεπε ο πατέρας του νεαρού να ζητήσει ταπεινά συγνώμη για τον άνθρωπο που χαροπαλεύει και όχι να το βλέπει ως ένα απλό λάθος του γιου του, ας έρθει στη θέση της οικογένειας του αστυνομικού και ίσως καταλάβει τον πόνο τους…
Τα παιδιά μας δεν τα έχουμε πίσω μας , ούτε και μπροστά μας, τα έχουμε δίπλα μας και πορευόμαστε μαζί τους δείχνοντας το καλό και το κακό, το ανεχτό και μη ανεχτό και κυρίως το σεβασμό προς το συνάνθρωπο.
(ο κ. Αρτέμης Κουτσαυτάκης είναι πρώην Αστυνομικός Διευθυντής Χανίων)