Ο Σταύρος Ιωαννίδης είναι ένας από τους Έλληνες πολεμικούς ανταποκριτές που βρίσκεται στο Ισραήλ απεσταλμένος του ΣΚΑΙ. Καθημερινά καλύπτει τα γεγονότα και όσα διαδραματίζονται στην εμπόλεμη ζώνη.
Βρίσκεται στο Ισραήλ από τις 13 Οκτωβρίου και δίνει τον δικό του αγώνα μαζί με άλλους συναδέλφους Έλληνες και ξένους για να μεταφέρει τις ειδήσεις αυτούσιες χωρίς δραματουργίες. Μία από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές που έζησαν οι ανταποκριτές ήταν όταν στις 3 Νοεμβρίου έγινε επίθεση με ρουκέτες από τη Χαμάς στην πόλη Ισντερότ στο νότιο Ισραήλ.
«Όταν έπεσε η ρουκέτα της Χαμάς δίπλα από το τηλεοπτικό μας συνεργείο, παγώσαμε. Θραύσματα από τη ρίψη άνοιξαν τρύπες σε αυτοκίνητα των συνεργείων, στο δικό μας και σε άλλα. Αμέσως πέσαμε κάτω σε θέση κάλυψης. Από την ώρα που ακούσαμε τον συναγερμό είχαμε 7 δευτερόλεπτα στη διάθεσή μας για να προφυλαχτούμε. Ευτυχώς δεν τραυματίστηκε κανείς, προκλήθηκαν μόνο υλικές ζημιές στο σημείο και σε οχήματα». Ο Σταύρος μετρά σχεδόν ένα μήνα στα σύνορα Ισραήλ-Γάζας και όπως αναφέρει ο πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς είναι πολύ διαφορετικός από την εμπόλεμη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας στην οποία βρέθηκε και πάλι με την αποστολή του ΣΚΑΙ.
Το Ισραήλ μετά την Ουκρανία
Η απόφαση να πάει στο Ισραήλ ήρθε σχετικά εύκολα καθώς ο Σταύρος είχε ήδη περάσει τη δύνη του πολέμου στην Ουκρανία. «Εννοείται πως πήγα με μία ανησυχία στο Ισραήλ. Κάθε πόλεμος είναι διαφορετικός και δεν ξέρεις πώς μπορεί να εξελιχθεί, ωστόσο ήθελα να πάω. Στην Ουκρανία ήταν εντελώς διαφορετική η κατάσταση. Εκεί ήταν δύο τακτικοί στρατοί που συγκρούονταν και η μία χώρα εισέβαλε μέσα στην άλλη. Εδώ μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ ξεκίνησε πολεμικές επιχειρήσεις οι περιορίζονται μέσα στη Λωρίδα της Γάζας. Στην Ουκρανία η Ρωσική εισβολή έγινε από πολλαπλά μέτωπα, ενώ στην περίπτωση του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς για τους δημοσιογράφους το μέτωπο είναι σχετικά πιο ελεγχόμενο».
Η καθημερινότητα στην εμπόλεμη ζώνη
«Το πρωί ξεκινάμε στις 07.00 και τελειώνουμε αργά το βράδυ. Από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις, κάνουμε έναν προγραμματισμό, πού θα κινηθούμε, τον σχεδιασμό της ημέρας, κάνουμε έναν γύρο σε όλα τα σημεία μέσα στην εμπόλεμη ζώνη, στα σημεία επαφής, εκεί που ξέρουμε ότι μπορεί να έχει μάχες ή να είναι κάποιο ενεργό μέτωπο. Πάμε όσο πιο κοντά μπορούμε, αλλά φροντίζουμε να δούμε και πού θα είμαστε πιο ασφαλείς. Φυσικά ελέγχουμε πού είναι το κοντινότερο καταφύγιο σε περίπτωση που δεχθούμε επίθεση με ρουκέτες ενώ την ίδια στιγμή κοιτάμε πάντα για δρόμους διαφυγής. Παράλληλα, κάνω ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, stand ups, πλάνα κλπ. Έχω κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα ζωντανά που πρέπει να βγάλω για εκπομπές και δελτία και συνήθως από το απόγευμα και μετά, πηγαίνω σε ένα σημείο πανοραμικό. Είναι ένας λόφος που έχει θέα προς την πόλη της Γάζας. Το βράδυ εκεί όσες επιχειρήσεις γίνονται είναι πιο εμφανείς. Επίσης, κάθε βράδυ φουλάρουμε το αμάξι, δεν βγάζουμε πολλά πράγματα από τη βαλίτσα για να είμαστε ευέλικτοι αν χρειασθεί να φύγουμε. Όλα αυτά τα κάνεις σε κάθε πολεμική αποστολή».
Η ενασχόληση με το πολεμικό ρεπορτάζ
«Αποφάσισα να κάνω πολεμικό ρεπορτάζ, γιατί μου άρεσε. Σίγουρα έχει να κάνει με το γεγονός ότι πριν έκανα στρατιωτικό ρεπορτάζ, ωστόσο το έψαχνα και μόνος μου. Είχα κάνει κάποια σεμινάρια, κάποιες εκπαιδεύσεις για πολεμικό και όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία με την Ουκρανία, επεδίωξα να πάω. Η αλήθεια είναι ότι παρά τους κινδύνους και τις δυσκολίες που είχε εκείνη η αποστολή, μου άρεσε και τώρα που προέκυψε η δεύτερη αποστολή ουσιαστικά μέσα σε ενάμιση χρόνο, ήθελα από την αρχή που ξεκίνησε αυτή η κρίση να έρθω. Γενικά, έχω πάει σε διάφορες χώρες και μέρη που ήταν κάποτε εμπόλεμα και είχαν γίνει επιχειρήσεις αλλά σε αυτές τις δύο χώρες είδα τα ενεργά μέτωπα».
Τα ρεπορτάζ που θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη
«Ήταν όταν έκανα την πτήση με το μιράζ, της πολεμικής αεροπορίας. Ωστόσο, η Ουκρανία είναι μία αποστολή που θα μου μείνει στη μνήμη, κυρίως γιατί υπήρχε το ενδεχόμενο να μη γυρίσουμε ποτέ από εκεί. Στην Ουκρανία ήταν πιο δύσκολα γιατί ήμασταν στη Μαριούπολη, πριν ξεκινήσει η εισβολή των Ρώσων και όταν ξεκίνησε εμείς ουσιαστικά εγκλωβιστήκαμε μέσα στην πόλη. Η πόλη ξεκίνησε να πολιορκείται από τις πρώτες ώρες του πολέμου. Κάθε ημέρα που περνούσε και εμείς μέναμε στην πόλη αυτός ο κλοιός στένευε με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να γίνονται μάχες στα περίχωρα και εμείς να είμαστε μέσα και να μην έχουμε τρόπο να φύγουμε. Ταλαιπωρηθήκαμε πολύ για να φύγουμε έπρεπε να περάσουμε μέσα από τους αμυνόμενους Ουκρανούς, τους επιτιθέμενους Ρώσους, ήταν πολύ επικίνδυνα».
Η δημοσιογραφία και ο Σταύρος Ιωαννίδης
Ο Σταύρος ως φοιτητής στο τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο ΑΠΘ, ξεκίνησε να δουλεύει σε διάφορα μέσα στη γενέτειρα του τη Θεσσαλονίκη ενώ αργότερα συνεργάστηκε με την ΕΡΤ3. Σταθμός στην καριέρα του ήταν η συνεργασία του με τον ΣΚΑΙ ή οποία μετρά σήμερα 17 χρόνια. Στην αρχή έκανε το ελεύθερο ρεπορτάζ ενώ δεν άργησε να ασχοληθεί με το διπλωματικό-αμυντικό ρεπορτάζ, λίγο αργότερα το 2018. Τα τελευταία χρόνια εξειδικεύεται στο στρατιωτικό ρεπορτάζ ενώ μέχρι στιγμής έχει βρεθεί δύο φορές σε εμπόλεμες ζώνες.